Kapital (Türkçesi Sermaye), din dahil her şeyi yozlaşıtırır. Çünkü sermaye iktidar olmak ister, iktidar da gölge kabul etmez.
-
Bugünlerin özgürlük dayatması, hedef olarak merkzine aile kavramını alan yeni nesil "alternatif din" dayatmasından başka birşey değildir. Toplum kural gerektirir. Kuraldan bahsettiğin anda özgürlük dediğin bireysel iradeye sınır çizilir...
Şöyle örnek verelim:
Hazır Mart ayındayız, özgür bireyler olarak beyanname vermek yerine, hep beraber kutlamaya gidelim.
İnsanların sayı saymayı bilmediği bir döneme doğsaydık, Mart ayında beyanname vermenin bir anlamı da olmayacaktı. Demek ki hayatta mantık silsilesi var. Bu silsilede nereye ve nasıl denk geleceğini seçemediğine göre kader de var. Aristo, Farabi filan tanıyan buralarda sorun yaşamaz.
Başka bir değişle bazı şeyler"kader" çerçevesinde çok zor olur ya da olmaz. Zor olsada biz beyanneme verip paşa paşa işimizi yapacağız, kutlama yatar...
Diğer türlüsü suç. ister haram de ister başka bir isim ver...
-
Günümüze has bir diğer garip hastalıklar, konformist yaşam ile gelen yan etkiler. Bu sayede tam da ne olduğu bilinmeyen "özgürlük türküsü" söylemek kolay. Şimdinin Psikologları da sana iyi geliyorsa "neden yapmayasın?" der ve sığ bir adamı kendi ile başbaşa bırakıverir. Oh ne rahat!
Bunun akisine Din öyle değildir. Katman katman anlam yüklü, zahmetli.
Hal böyle olunca, Din'i suçlamak da en kolayı ama burada da başka bir çelişki var. Birinin inancını suçlu ilan etmek, onun (bugün tanımlanan) özgürlük alanına müdehale etmek demek, yani talep ettiğin özgürlüğün tanımına zıt...
-
Din nizam getirir ve insanı doğruya götürür. Bu doğruya şöyle örnek verelim, hiç masa icat edilememiş olsun, masa kavramının kendisi masanın icadından öncede vardı. Yani kavram olarak masanın varlığı bir doğrudur. Masayı hiç tanımamış birinin buna yok demeksi gibi bir hal...
Dini kaldırıp, evrensen başka bir tanım yaptığın anda, o tanım da zaten başka bir çeşit din olur. Bugünün bireysel hayatı dayatan "Özgürlük" tanımı gibi. Onu yıkarsan, yerine getireceğin... Böyle devam eden bir paradoks.
Eğer aradığın huzursa, en başından yani Adem ile Havva alegorisinden beridir "O" islamda...