Ark Fırınları daha ziyade büyük kapasiteli sistemlerde kullanılıyor.
İndüksiyon fırınları ise daha küçük kapasiteler için tercih ediliyor.
3-5 kilodan başlayıp 20 30 ton demirlere kadar indüksiyon tercih ediliyor.
İndüksiyonun kontrolü ve ocağının kullanışlı olması (Çaydanlık gibi) seri üretimde etken unsur olabilir.
Sürekli döküm bantlarında da indüksiyon ocakları kullanılmaktadır.
Mesela bir ergitme fırını düşünün sürekli içine mal yükleyip sürekli eriyen maldan çekim yapıyorsunuz.
Sürekli döner bant proses kalıplarla bir ürününü 7x24 üretmek istiyorsunuz.
Burada devreye çoklu indüksiyon ocakları giriyor. Yada ayrı bir indüksiyon tekniği olan 'kanallı indüksiyon ocağı' denilen sistem devreye giriyor.
Çelik dökümü yapılacaksa eğer ergitme ısısı 1600 dereceleri bulmak zorunda. Yoksa döküm ve malzeme kalitesizliği baş gösteriyor.
Yüksek ısıdayken çelik alaşımı yapılacak Manganez, Magnezyum yada benzeri madenler son anda ocağa atılarak kaynayan demirin kalite kayıpsız döküme hazır olmasını sağlamak indüksiyon ocağıda daha rahat yapılıyor.
En az kirlilik ve atmosferik salınım da gene oransal olarak imndüksiyon ocaklarıyla mümkün.
Ancak en önemli unsur
@Mikro Step inde vurguladığı gibi dış ortamdan izolasyon.
Eğer ısıl izolasyon yapmazsanız neredeyse imkansızlaşır ergitme olayı.
İndüksiyon ocakları için bobin içine özel çimentosu ve onun içinede astar (Volkanik kristal tozu da diyebilirsiniz) malzemesi kaplanarak pota hazırlanıyor.
Buna rağmen ısıl kayıplar kaçınılmaz oluyor.
Ocak bobini ve güç sistemleri bu sebeple su dolaşımıyla soğutulmak zorunda.
İşlemci kontrollü Güç ve Voltaj denetimi yapılarak ancak istenen sonuç ve verim elde ediliyor.
Tristör (Yüksek güçlerde 100-300 KW sonrası) kaçınılmaz seçenek. Ancak düşük güç yüksek frekanslarda IGBT kontrolü ideal çözüm.