- Katılım
- 24 Şubat 2018
- Mesajlar
- 24,143
=== PASİF PROBLAR ===
Pasif problar, içlerinde herhangi bir aktif elektronik devre olmayan ve sinyali ya olduğu gibi osiloskop girişine ileten (1:1) veya sinyal seviyesini belli bir oranda düşürerek (10:1, 100:1) osiloskop girişine ileten problardır. Piyasada satılan osiloskopların neredeyse tamamında standart donanım olarak bulunan prob çeşidi, 10:1 lik pasif probdur.
Aşağıda Agilent'in 300 MHz bant genişliğine sahip pasif N2863B probunu görüyoruz
Pasif probların empedansı frekansa bağlı olarak değişir ve frekansın artmasıyla empendans değeri düşer. Bunun nedeni de pasif probu meydana getiren bileşenlerin kaçak kapasitelerinden kaynaklanan yükleme. DC için 1:1 lik bir pasif probun empedansı sıfıra yakındır. 10:1 lik bir probun DC için empedansı genel olarak 9 MΩ'dur. Osiloskopların da tipik olarak 1 MΩ giriş empedansına sahip olduğunu düşünürsek, 1:1 probla yapılan ölçümlerde giriş empedansı 1 MΩ olacak, 10:1 probla yapılan ölçümlerde giriş empedansı 10 MΩ olacaktır.
Frekans arttıkça, probun kaçak kapasitelerinden kaynaklanan yükleme nedeniyle giriş empedansı azalacaktır. Örneğin 10 pF lik giriş kapasitesine sahip bir 10:1 lik prob, DC'de neredeyse hiç yükleme yapmaz iken, 10 MHz'de 1.5 KΩ luk, 100 MHz'de ise 150 Ω luk bir yükleme yapacaktır.
1:1 lik problarda giriş kapasite değeri tipik olarak 100 pF veya üstüdür. Bu nedende 1:1 lik probların bant genişliği oldukça düşüktür. 20 MHz bant genişliği yaygın iken, daha üst sınıf 1:1 problar 35 MHz bant genişliği sağlayabilmektedir.
10:1 lik problarda giriş kapasite değeri 10 pF gibidir. Üst seviye pasif problarda giriş kapasitesi daha düşüktür ve genel olarak 1 GHz'e kadar bant genişliği elde edilebilmektedir.
Peki hangi durumda 1:1, hangi durumda osiloskop ile birlikte gelen 10:1 probu kullanmalıyız?
Eğer 50V - 300V arası voltajları ölçeceksek, 10:1 prob kullanmalıyız. Ama eğer 1V ve altı sinyal seviyelerini ölçeceksek ve frekans değeri de 20 MHz'den daha az ise, 1:1 prob kullanarak maksimum çözünürlük ve minimum gürültü ile ölçüm yapabiliriz. Ama 1V altı ve 20 MHz'den yüksek frekanslı sinyal ölçeceksek, gene mecbur 10:1 kullanmalıyız, ve bu durumda ölçüm çözünürlüğümüz fazla olmayacak ve ölçülen sinyalde daha fazla gürültü göreceğiz.
Eğer 300V ve üzeri voltajlar ölçeceksek, 100:1 lik pasif prob kullanmalıyız. Bu tip probların giriş kapasite değerleri oldukça düşüktür. Ama bu voltaj seviyelerinde frekans artık bir kriter değildir, çünkü bu seviyelerdeki voltajların frekansı genel olarak 1 MHz altında olacak ve kaçak kapasitelerin zaten fazla bir etkisi olmayacak.
Pasif problar, içlerinde herhangi bir aktif elektronik devre olmayan ve sinyali ya olduğu gibi osiloskop girişine ileten (1:1) veya sinyal seviyesini belli bir oranda düşürerek (10:1, 100:1) osiloskop girişine ileten problardır. Piyasada satılan osiloskopların neredeyse tamamında standart donanım olarak bulunan prob çeşidi, 10:1 lik pasif probdur.
Aşağıda Agilent'in 300 MHz bant genişliğine sahip pasif N2863B probunu görüyoruz
Pasif probların empedansı frekansa bağlı olarak değişir ve frekansın artmasıyla empendans değeri düşer. Bunun nedeni de pasif probu meydana getiren bileşenlerin kaçak kapasitelerinden kaynaklanan yükleme. DC için 1:1 lik bir pasif probun empedansı sıfıra yakındır. 10:1 lik bir probun DC için empedansı genel olarak 9 MΩ'dur. Osiloskopların da tipik olarak 1 MΩ giriş empedansına sahip olduğunu düşünürsek, 1:1 probla yapılan ölçümlerde giriş empedansı 1 MΩ olacak, 10:1 probla yapılan ölçümlerde giriş empedansı 10 MΩ olacaktır.
Frekans arttıkça, probun kaçak kapasitelerinden kaynaklanan yükleme nedeniyle giriş empedansı azalacaktır. Örneğin 10 pF lik giriş kapasitesine sahip bir 10:1 lik prob, DC'de neredeyse hiç yükleme yapmaz iken, 10 MHz'de 1.5 KΩ luk, 100 MHz'de ise 150 Ω luk bir yükleme yapacaktır.
1:1 lik problarda giriş kapasite değeri tipik olarak 100 pF veya üstüdür. Bu nedende 1:1 lik probların bant genişliği oldukça düşüktür. 20 MHz bant genişliği yaygın iken, daha üst sınıf 1:1 problar 35 MHz bant genişliği sağlayabilmektedir.
10:1 lik problarda giriş kapasite değeri 10 pF gibidir. Üst seviye pasif problarda giriş kapasitesi daha düşüktür ve genel olarak 1 GHz'e kadar bant genişliği elde edilebilmektedir.
Peki hangi durumda 1:1, hangi durumda osiloskop ile birlikte gelen 10:1 probu kullanmalıyız?
Eğer 50V - 300V arası voltajları ölçeceksek, 10:1 prob kullanmalıyız. Ama eğer 1V ve altı sinyal seviyelerini ölçeceksek ve frekans değeri de 20 MHz'den daha az ise, 1:1 prob kullanarak maksimum çözünürlük ve minimum gürültü ile ölçüm yapabiliriz. Ama 1V altı ve 20 MHz'den yüksek frekanslı sinyal ölçeceksek, gene mecbur 10:1 kullanmalıyız, ve bu durumda ölçüm çözünürlüğümüz fazla olmayacak ve ölçülen sinyalde daha fazla gürültü göreceğiz.
Eğer 300V ve üzeri voltajlar ölçeceksek, 100:1 lik pasif prob kullanmalıyız. Bu tip probların giriş kapasite değerleri oldukça düşüktür. Ama bu voltaj seviyelerinde frekans artık bir kriter değildir, çünkü bu seviyelerdeki voltajların frekansı genel olarak 1 MHz altında olacak ve kaçak kapasitelerin zaten fazla bir etkisi olmayacak.
Son düzenleme: