Başlığı düzelttim.
Sabit voltaj kaynağı, kendisine bağlı olan yükün üzerindeki voltajı sabit tutar. Bunu da nasıl sağlar? yük direnci azaldıkça, artan akım talebini karşılayarak. İdeal bir sabit voltaj kaynağı, akım talebi ne kadar artarsa artsın, bu talebi karşılayabilir ve böylece voltajı hep sabit tutar. Yani sonsuz derecede yüksek bir compliance (uyumluluk) sahibidir. Gerçek bir sabit voltaj kaynağının ise artan akım talebini ancak belli bir seviyeye kadar karşılayabilir. Bu seviyeden sonra artık daha fazla akım veremez ve voltaj düşmeye başlar. Yani sınırlı bir compliance (uyumluluk) vardır.
Sabit akım kaynağı, kendisine bağlı olan yükten geçen akımı sabit tutar. Bunu da nasıl sağlar? yük direnci arttıkça, artan voltaj talebini karşılayarak. İdeal bir sabit akım kaynağı, voltaj talebi ne kadar artarsa artsın, bu talebi karşılayabilir ve böylece akımı hep sabit tutar. Yani sonsuz derecede yüksek bir compliance (uyumluluk) sahibidir. Gerçek bir sabit akım kaynağının ise artan voltaj talebini ancak belli bir seviyeye kadar karşılayabilir. Bu seviyeden sonra artık daha fazla voltajı artıramaz ve akım düşmeye başlar. Yani sınırlı bir compliance (uyumluluk) vardır.
İki kaynak türü arasındaki simetriyi görebiliyor musun? İşte "compliance" kavramı her iki kaynak için de geçerli olmasına rağmen, endüstride sadece akım kaynaklarının ideale ne kadar yakın olduğunu belirtmek için kullanılır.